نگاه نکردنی به قیمت جان!
[در هنگام اسارت در هشت سال جنگ تحمیلی] ﻋﺮﺍﻗﯽ ﻫﺎ ﺑﺮﺍی ﺗﻀﻌﯿﻒ ﺭﻭﺣﯿﻪ ﯼ ﻣﺎ ﻓﯿﻠﻤﺎﯼ ﺯَﻧَﻨﺩﻩ ﭘﺨﺶ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻧﺪ.
ﯾﻪ ﺭﻭﺯ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺑﭽﻪ ﻫﺎ ﺑﻪ ﻧﺸﺎﻧﻪ ﺍﻋﺘﺮﺍﺽ ﺗﻠﻮﯾﺰﯾﻮﻥ ﺭﻭ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﮐﺮﺩ.
ﻋﺮﺍﻗﯽ ﻫﺎ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻭ ﺑﺮﺩﻧﺶ ﺑﯿﺮﻭﻥ. ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﺍﺯﺵ ﺧﺒﺮ ﻧﺪﺍﺷﺖ …
ﺑﺮﺍ ﺍﺳﺘﺮﺍﺣﺖ، ﻣﺎ ﺭﻭ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻥ ﺑﻪ ﺣﯿﺎﻁ ﺍﺭﺩﻭﮔﺎﻩ،
ﻭﺍﺭﺩ ﺣﯿﺎﻁ ﮐﻪ ﺷﺪﯾﻢ ﺍﻭﻥ ﺑﺴﯿﺠﯽ ﺭﻭ ﺩﯾﺪﯾﻢ
ﯾﻪ ﭼﺎﻟﻪ ﮐﻨﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺗﺎ ﮔﺮﺩﻥ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺶ ﺩﺍﺧﻞ ﭼﺎﻟﻪ ﻓﻘﻂ ﺳﺮﺵ ﭘﯿﺪﺍ ﺑﻮﺩ …
ﺷﺐ ﮐﻪ ﺷﺪ ﺻﺪﺍﯼ ﺍﻟﻠﻪ ﺍﮐﺒﺮ ﻭ ﻧﺎﻟﻪ ﻫﺎﯼ ﺍﻭﻥ ﺑﺴﯿﺠﯽ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ؛ ﻫﻤﻪ ﻧﮕﺮﺍﻧﺶ ﺑﻮﺩﯾﻢ
ﺻﺒﺢ ﮐﻪ ﺷﺪ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﺷﻬﯿﺪ ﺷﺪﻩ،
ﺧﯿﻠﯽ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺑﻮﺩﯾﻢ ﻋﻠﺖ ﻧﺎﻟﻪ ﻭ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﺩﯾﺸﺒﺶ ﺭﻭ ﺑﺪﻭﻧﯿﻢ.
ﻭﻗﺘﯽ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﻧﮕﻬﺒﺎﻧﺎﻥ ﻋﻠﺘﺶ ﺭﻭ ﮔﻔﺖ ﻣﻮ ﺑﻪ ﺗﻨﻤﻮﻥ ﺭﺍﺳﺖ ﺷﺪ
ﻣﯽ ﮔﻔﺖ: ﺯﯾﺮ ﺧﺎﮎ ﺍﯾﻦ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻣﻮشهای ﺻﺤﺮﺍﯾﯽﮔﻮﺷﺖ ﺧﻮﺍﺭ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﻩ،
ﻣﻮﺷﻬﺎ ﺣﺲ ﺑﻮﯾﺎیی ﻗﻮﯼ ﺩﺍﺭﻥ. ﻭﻗﺘﯽ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺩﻭﺳﺘﺘﻮﻥ ﺷﺪﻥ ﺑﻬﺶ ﺣﻤﻠﻪ ﮐﺮﺩﻥ ﻭ ﮔﻮﺷﺖ ﺑﺪﻧﺶ ﺭﻭ ﺧﻮﺭﺩﻥ.
ﻋﻠﺖ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﻭ ﻧﺎﻟﻪ ﻫﺎﺵ ﻫﻢ ﻫﻤﯿﻦ ﺑﻮﺩﻩ. ﺻﺒﺢ ﮐﻪ ﺑﺪﻧﺶ ﺭﻭ ﺁﻭﺭﺩﯾﻢ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺗﮑﻪ ﺗﮑﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ …
این طوری ﺷﻬﯿﺪ ﺩﺍﺩﯾﻢ ﻭ ﺣﺎﻻ ﺑﻌﻀﯿﺎﻣﻮﻥ ﺭﺍﺣﺖ ﭘﺎﯼ ﮐﺎﻧﺎﻟﻬﺎﯼ ﻣﺎﻫﻮﺍﺭﻩ ﻧﺸﺴﺘﯿﻢ ﻭ ﺻﺤﻨﻪ ﻫﺎﯼ ﺯَﻧَﻨﺪﻩ ﺭﻭ ﺗﻤﺎﺷﺎ میکنیم
ﻭ ﮔﺎﻫﯽ ﺑﺎ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﻫﻢ ﻫﻤﺮﺍﻫﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ ﻭ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﯿﻢ ﯾﻪ ﺭﻭﺯ ﻫﻤﺎﻥ ﺷﻬﻴﺪ ﺭﻭ ﻣﯽ ﺁﺭﻥ ﺗﺎ ﺗﻮﺿﯿﺢ ﺑﺪﻩ ﺑﻪ ﭼﻪ ﻗﯿﻤﺘﯽ ﭼﺸﻢ ﺧﻮﺩ ﺭﻭ ﺍﺯ ﮔﻨﺎﻩ ﺣﻔﻆ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﻏﺼﻪ ﯼ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﻫﻢ ﺍﺳﺎﺭﺗﯽ ﺧﻮﺩ ﺭﻭ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﻭ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺭﻭ به جون ﺧﺮﯾﺪﻩ ﺗﺎ ﺧﻮﺩ ﻭ ﺩﻭﺳﺘﺎﻧﺶ ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﺩﯾﺪﻥ ﺻﺤﻨﻪ ﻫﺎﯼ ﺯﻧﻨﺪﻩ ﻧﺸﻦ
🌷ﻭﺻﯿﺘﻨﺎﻣﻪ ﺷﻬﯿﺪ ﻣﺠﯿﺪ ﻣﺤﻤﻮﺩﯼ